လိုင္ဇာအထိ လမ္းေလွ်ာက္မည္ ဆိုကာ အန္အယ္ဒီပါတီ၊ ဗကသ၊ ေနမ်ိဳးဇင္ႏွင့္ သံဃာမ်ား ၀ိုင္းရံလွ်က္ ဇန္နဝါရီလ ၂၁ ရက္ နံနက္ ၇ နာရီတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ၾကရာ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ေတာ့ ပဲခူးသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ တဲ့။ ျပႆနာေတာ့ မရွိ။ ျမစ္ၾကီးနားမွ လိုင္ဇာ ေလွ်ာက္လွ်င္ရပါလွ်က္ ရန္ကုန္မွ ဘာေၾကာင့္ စေလွ်ာက္သလဲ ဆိုျပီး ေတြးမိေသာ္လည္း ေထာင္မက်မွာ၊ တရားစြဲ မခံရမွာ၊ ဓာတ္ပံုရိုက္သူ မရွိမွာ၊ အလွဴေငြ မ်ား မရမွာ စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ဟု ကိုယ့္ဘာသာ ျဖည့္ေတြးေပးလိုက္သည္။
ရန္ကုန္-ပဲခူး ခရီးအကြာအေ၀းကို google မွာ ရွာၾကည့္ေတာ့ ၁၀၃ ကီလိုမီတာ တဲ့။ ၁ ကီလိုမီတာကို ၀.၆၂ မိုင္ဆိုေတာ့ ကီလို ၁၀၀ ဆိုလွ်င္ မိုင္ ၆၀ ေက်ာ္ေလျပီ။ ၾကားဖူးသည္က ၅ မိုင္ အေျပးတက္၊ ဆယ္မိုင္ မနားတမ္း လမ္းေလွ်ာက္၊ တစ္ေန႔ မိုင္ ၃၀ ခရီးေပါက္ရမည္ ဆိုတာက စစ္သားမ်ား၏ စံခ်ိန္။ ယခု လမ္းေလွ်ာက္သည့္ အဖြဲ႕သည္ကား တစ္ေန႔ မိုင္ ၆၀ ေက်ာ္ ခရီးေပါက္ေလသည္။
အလံတကားကား၊ သံဃာႏွင့္ လူမ်ား တရံုးရံုး ဘယ္လမ္းက ဘယ္လို သြားၾကပါလိမ့္။ ထုိသို႔ အျမန္ႏႈန္း ေ လွ်ာက္ႏိုင္ရန္အတြက္ လူမ်ားကေတာ့ အေကာင္းစား ဖိနပ္ၾကီးမ်ား အထူးထုတ္ တာဘုိ အင္ဂ်င္တပ္ တာ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ သံဃာစီး ဖိနပ္မ်ားေတာ့ အထူးထုတ္ ျဖစ္မည္ မထင္။ ေျခေထာက္နာျခင္း၊ ဖိနပ္ေပါ က္ျခင္း၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ က်န္ခဲ့ျခင္း လံုး၀ လံုး၀ မရွိ။
ေဘးက လိုက္သည့္ ဆိုင္ကယ္တိုက္တာေတာင္ အေရးေပၚ ဌာန ေရာက္သည္ဆိုေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ သ ည့္ အျ မန္ႏႈန္းသည္ကား စစ္သားမ်ား၏ စံႏႈန္းထက္မက ျမန္လြန္းမက ျမန္လြန္းေနသလားလို႔ ထင္မိပါေ တာ့သည္။
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.