ေခတ္ျပိဳင္ ႏိုင္ငံေရး ျမင္ကြင္းထဲက ဒုတိယ ပင္လံု

ကေလးၿမိဳ႕ေၾကညာစာတမ္းအရ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံၾကီးကိုို က်င္းပဖိုို႔ု႔ စိုင္းျပင္းေနၾကသည္။ တိုိုင္းရင္းသားလူမူမ်ိဳးစုမ်ားႏွင့္ ညီညြတ္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးရမည့့္္ အခင္းအက်င္းကို ျပင္ဆငျ္ခင္း တစ္ရပ္ဟု အဆိုျပဳသူေတြက တင္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ပင္လံုပံုရိပ္သည္ အေကာင္းထက္ အဆိုး၊ ယံုၾကည္မႈထက္ သံသယကိုသာ ပြားေစႏိုင္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ပင္လံုကို စတင္ခ္ခဲ့ဲ့သ့သည့့္္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္္ေအာင္ဆန္းသည္ပင္လွ်င္ ပင္လံုံုႏွင့့္ပတ္သက္သည့့္္ အျငင္းပြားစရာမ်ားကိုို ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ဲ့သည္။ ပင္လ္လံုံုေၾကာင့့္္ ၁၉၄၇ ဖြဲြဲ႔ စည္းပံုံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေသာအခါ ျပည္ေထာင္စၾုကီး ခြဲထြက္လိုလွ်င္ ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ကို ေပးအပ္လိုက္ရသည္။ ယခု ဒုတိယပင္လံုကိုနားလည္ဖို႔ ပထမပင္လံုကို အရင္ေစာေၾကာၾကည့္ရန္လိုသည္။
ဒုတိယလား၊ တတိယလား

တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိေသာ ပင္လံုပင္လွ်င္ ဒုတိယပင္လံုျဖစ္သည္။ သည့္မတိုင္ခင္ ၁၉၄၆ မတ္လကတည္းကပင္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ား ပင္လံုတြင္ ပမာဏေဆြးေႏြးခဲ့ၾကဖူးသည္။ မည္သည့္သေဘာတူညီခ်က္မွ် ရယူရန္မဟုတ္ဘဲ နားလည္ခ်စ္ၾကည္မႈရရန္သာျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ၁၉၄၇ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ ရက္ေန႔မွ စတင္သည့္ ပင္လံုအစည္းအေ၀းသည္စင္စစ္ ဒုတိယပင္လံုပင္ျဖစ္သည္။ ပင္လံုစတင္ဖို႔ျဖစ္လာသည္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ဖ.ဆ.ပ.လ ေခါင္းေဆာင္မ်ား လန္ဒန္၌ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ အက္တလီႏွင့္ ေဆြးေႏြးရာမွျဖစ္သည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔က ျမန္မာကိုယ္စား လွယ္အဖြဲ႕ေတာင္းဆိုသည့္အတိုင္း တစ္ႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရးေပး မည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔အေခၚ ေတာင္တန္းေဒသေတာ့ မပါဟုဆိုသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေတာင္တန္းေရာ ျပည္မပါ အတူလြတ္လပ္ေရး ေပးဖို႔ေျပာ ေတာ့မွ ေတာင္တန္းသားတို႔ သေဘာတူလွ်င္ ေပးမည္ဟု ျဖစ္လာ သည္။ သို႔ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံျပန္ေရာက္ေသာအခါ တိုင္းရင္း သားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးဖို႔ျဖစ္လာသည္။ ပင္လံုအစည္းအေ၀းအတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေခါင္းေဆာင္ ေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ မ်ား အဓိက ေဆြးေႏြးၾကသည္က တစ္ႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရးရရန္ ျဖစ္သည္။ ထိုလြတ္လပ္ေရးကို ေတာင္တန္းသားေတြပါ အပါယူဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က တိုက္တြန္းသည္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ေတာင္တန္းသားတို႔၏ ယံုၾကည္မႈရရန္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ၁၀ ႏွစ္အတြင္း ခြဲထြက္ခ်င္က ခြဲထြက္ပါဟူေသာ ကတိကို ေပးသည္။ သို႔ႏွင့္ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ တြင္ ထိုအခ်က္သည္ အထင္ကရ ပါလာခဲ့ေလသည္။

ပင္လံု တေစၦၧ

ပင္လံုသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈအတြက္ မ်ိဳးဆက္ခ်ေပးရာျဖစ္ခဲ့သည့္အျပင္ ေနာင္အခါ ခြဲထြက္ခြင့္ ေတာင္းဆို ရန္ ရည္ညႊန္းရာတြင္လည္း ပင္လံုကတိ၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္က အျမဲတမ္း ကပ္ပါေနခဲ့ သည္။ ပင္လံုေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားေတြႏွင့္ အတူတကြ လြတ္လပ္ေရး ယူေပးႏိုင္ခဲ့သလို ပင္လံုေၾကာင့္ပင္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ၁၀ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၅၈ တြင္ တစ္စခန္း ထလာခဲ့ရသည္။ ထိုအခ်ိန္က ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းမႈ ဒီေရတက္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၁၀ အတိအက်ျပည့္ေသာအခ်ိန္တြင္ မရွင္းႏိုင္ခဲ့။ ထုိ႔အျပင္ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ ကာလျဖစ္သျဖင့္လည္း တိုင္းရင္းသား အေရးကို ေနာက္တန္းပို႔ထားခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္လံုသည္ ေပါင္းစည္းေရးလား၊ ခြဲထြက္ေရးလား ဆိုသည့္ ေမးခြန္းတို႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ ေတာက္ေလွ်ာက္ကပ္ ပါလာခဲ့သည္။ ယခု ဒုတိယပင္လံုဆိုေသာ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံ တြင္လည္း အဆိုပါေမးခြန္းက ေမးစရာမလိုေအာင္ ကပ္ပါေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ပင္လံုေၾကာင့္ပင္ ၁၉၆၀ ပထစ အစိုးရျပန္တက္လာခ်ိန္တြင္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား တစ္စခန္းထလာသည္။ သို႔အတြက္ ေၾကာင့္ ၁၉၆၂ တြင္ တပ္မေတာ္က မလြဲမေရွာင္သာ အာဏာသိမ္း ခဲ့ရသည္ ဟူေသာ အမွတ္အယူတို႔ကလည္း ရိွႏွင့္ေနသည္။ လက္ရိွ ပင္လံုဟု ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲေနသူတို႔သည္ အဆိုပါအခ်က္ ကို သတိျပဳမိလွ်င္ တုိင္းရင္းသားတို႔ႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္မႈရရန္ အျခား တစ္နည္းျဖင့္ ၾကိဳးစားသင့္ေပသည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားသည္ လည္း ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု တစ္ရပ္အေနႏွင့္ ရိွႏွင့္ေနၿပီးျဖစ္သည့္အျပင္ လာလတၱံ႔ေသာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ တိုင္းရင္းသား ပါတီမ်ား မွာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း ပါ၀င္၍ အေရးဆိုၾကဦးမည္ျဖစ္ရာ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ပိုမိုေပါင္းစည္းေရးကား တိမ္ေကာသြားမည့္ အရာေတာ့ မဟုတ္ပါ။

 ပင္လံု ေနာက္ဆက္တြဲ

ပင္လံု၏ ေနာက္ဆက္တြဲအေနႏွင့္ ၁၉၆၀ ဇြန္လတြင္ ေတာင္ၾကီး၌ က်င္းပခဲ့သည့္ ေတာင္ၾကီးညီလာခံ၊ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၄ ရက္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ျပည္လမ္း အသံလႊင့္႐ံုတြင္ က်င္းပသည့္ ထိုေခတ္ ႏိုင္ငံ ေရးပါတီမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ပထမအၾကိမ္ ေဆြးေႏြးပြဲ၊ မတ္လ ၁ ရက္ေန႕တြင္ က်င္းပသည့္ ဒုတိယအၾကိမ္ ေဆြးေႏြးပြဲ တို႔သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတစ္ေကြ႕တြင္ လြန္စြာ အေရးပါခဲ့သည္။ အဆိုပါ ေတာင္ၾကီးညီလာခံႏွင့္ ရန္ကုန္အသံလႊင့္႐ံုရိွ ေဆြးေႏြးပြဲ မ်ားသည္ ခြဲထြက္ေရးအတြက္ ရည္ရြယ္သလား၊ ေပါင္းစည္းေရးကို အမွန္တကယ္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ေလသလား ဆိုသည္ကေတာ့ ယေန႕တိုင္ မကြဲျပားလွေသးေပ။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါ ေတာင္ၾကီးညီလာခံသည္ ခြဲထြက္ ေရးအတြက္မဟုတ္ပါဟု ပင္လံုကိုယ္စားလွယ္ ေတာင္ၾကီး ဦးထြန္းျမင့္ က ေဒါက္တာေအးခ်မ္းကို ေနာက္အခါမွာ ျပန္လည္ေျပာျပခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ ေဒါက္တာေအးခ်မ္းက စာသင္ရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ထည့္ေျပာ သြားတာ မွတ္မိေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေသခ်ာသည္က ထိုကာလအတြင္း တိုင္းရင္းသားတို႔သည္ ပိုမိုလြတ္လပ္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ကိုေတာ့ လိုလားခဲ့ဟန္တူသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ပင္လံု၏ ေနာက္ဆက္တြဲတို႔သည္လည္း တုိင္းရင္းသား အေရး ေျပ လည္ရာေျပ လည္ေၾကာင္းအတြက္ လမ္းစမရႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ယခုတခါ ဒုတိယပင္လံုဟုေ ခၚသည့္ တိုင္းရင္းသားအေ ရး ေဆြးေႏြးပြဲ သည္လည္း ပင္လံုဆိုသည့္ နာမည္ေၾကာင့္ေရာ၊ တိုင္ရင္းသား တို႔၏ ခြဲထြက္ေရး လိုလားခ် က္ေတြေ ၾကာင့္ပါ ေအာင္ျမင္မႈရႏိုင္ေျခ နည္းပါး ေနေသးသည္။ အေျခအေန အရပ္ရပ္ေ ၾကာင့္ ျပည္ေ ထာင္ စု ျပိဳကြဲထြက္ သြားလွ်င္ အားလံု၏စိတ္ထဲတြင္ တႏုံ႔ႏံု႔ျဖစ္က်န္ခဲ့ၾကမည္မွာ မလြဲေခ်။


ခါးသီးလွသည္႕ ဥပမာ

ျပည္ေထာင္စုၾကီးျပိဳကြဲတာ မဟုတ္ေပမယ့္ တိုင္းျပည္ႏွစ္ရပ္ၿပိဳ ကြဲသြားပံုကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စူးစမ္းေလ့လာခဲ့ဖူးသည္။ ခ်က္ကိုစလို ဗက္ကီးယားႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲမ်ားျဖစ္ၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ ေခတ္က ေပါင္းစည္းခဲ့ၾကသည့္ ခ်က္ႏွင့္ စလိုဗက္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ျပိဳကြဲသြား ၾကပံုျဖစ္သည္။ ထုိအေၾကာင္းကို ေနာက္တစ္ခ်ိန္ စာသင္ခန္းထဲတြင္ ျပန္ေျပာၾကေသာအခါ ခ်က္ႏွင့္ စလိုဗက္ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးက ျပည္သူေတြက မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္ မၿပိဳကြဲဖို႔ အားထုတ္ခဲ့ၾကလင့္ကစား ႏွစ္ဖက္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ လမ္းခြဲၾကဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ခဲ့ၾကသည္။ ထိုအခ်က္သည္ ကတီၱပါလမ္းခြဲဟု အမည္တြင္ခဲ့ေသာ္ လည္း ေနာင္တြင္ သမိုင္းတြင္သည့္ အမွားၾကီးအျဖစ္ ႏွစ္ႏိုင္စလံုးက ျပည္သူေတြ တႏံု႔ႏံု႔ ျပန္ေျပာေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ ခြဲထြက္ေရးထက္ ေပါင္းစည္းေရးက ပိုေကာင္းသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ နားလည္မႈရိွရိွ ေပါင္းစည္းႏိုင္ၾကရန္ အခ်ိန္ယူၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ေပါင္းစည္းေရးကို အလ်င္စလိုလုပ္လွ်င္ ခြဲထြက္ေရးကို အားေပးသကဲ့သို႔ရိွေပလိမ့္မည္။ ၁၉၄၇ ႏွစ္ဦးပိုင္းက ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သည့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္သည္ တစ္ႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရးရ ရန္ဟူသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ အလ်င္စလုိ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သျဖင့္ ေနာင္ တစ္ခ်ိန္တြင္ ခဲြထြက္ေရးလမ္းစျဖစ္ခဲ့ရသည္ကို သတိျပဳစရာရိွေပ သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ယခု ဒုတိယပင္လံုဟုေခၚေသာ တိုင္းရင္းသား အေရး ေဆြးေႏြးပြဲကိုလည္း အခ်ိန္ယူဖို႔ လိုအပ္လွေပသည္။

ေက်ာ္လင္းဦး

Myanmar Express